Luisteren is meer dan horen
Luisteren in tijd durven verliezen.
De ander laten uitpraten.
Geen oplossingen geven,
maar stapvoets met de ander op weg gaan.
Niet jouw tempo opdringen,
maar het zijne volgen.
Niet jouw antwoord geven,
maar hem ’t zijne laten vinden.
In het luisteren ervaart de ander,
dat je aanwezig bent bij hem.
Wie durft te luisten voelt niet meer de dwang
om de ander te veranderen,
maar begint te geloven
dat het luisteren zelf al de verandering in zich draagt. ( vrij vertaald – auteur onbekend)